Aseksualizm to trwałe nieodczuwanie pociągu seksualnego. Wbrew błędnemu przekonaniu, które jest bezpodstawnie rozpowszechnianie, nie jest żadne zaburzenie seksualne, a tym bardziej choroba. Czym jest aseksualizm? Jakie są jego objawy? Czy osoby aseksualne mogą stworzyć szczęśliwy związek? Wszystko zostało wyjaśnione poniżej! Warto zapoznać się z tymi informacjami!
Z czym zmagają się osoby aseksualne?
Osoba aseksualna nie odczuwa potrzeby uprawiania seksu wobec zarówno osób płci przeciwnej, jak i tej samej. Aseksualizm nie jest świadomym wyborem, fanaberią, czy celibatem. Nie ma też żadnego związku z wyznaniem religijnym. Osoba aseksualna zwyczajnie nie posiada popędu płciowego i nie ma na to żadnego wpływu. Nieodczuwanie pociągu seksualnego wobec nie jest jednoznaczne z brakiem emocji. Wręcz przeciwnie. Osoby aseksualne potrafią być empatyczne, kochać i nawiązywać relacje z innymi ludźmi. Jedyne co ich wyróżnia, jest to, że nie wykazują zainteresowania seksem.
Brak pociągu seksualnego a społeczność
Definicja aseksualizmu znana jest tak naprawdę od niedawna, ale osoby z tą przypadłością żyją od zarania dziejów. Jednak przez wiele lat nie zwracano na nich szczególnej uwagi. Nie piętnowano ich też ze względu na brak potrzeb seksualnych, a nawet wręcz przeciwnie. Osoby aseksualne bardzo często były stawiane za wzór, ponieważ nie dawały się ponieść pragnieniom cielesnym i nie decydowały się na seks. Z tym że nie każdy zdawał sobie sprawę, że nie jest to decyzja podjęta przez wzgląd na przekonania, czy niepewność w stosunku do drugiej osoby, ale brak pociągu płciowego. Duża zmiana nastąpiła dzięki amerykańskiemu biologowi Alfredowi Kinseyowi, który jako pierwszy zdecydował się zwrócić uwagę na osoby o zerowej aktywności seksualnej. Miało to miejsce w latach 50 XX wieku.
Czy aseksualizm jest orientacją seksualną?
Jeszcze do niedawne wyróżniano wyłącznie trzy rodzaje orientacji seksualnej: heteroseksualizm, homoseksualizm oraz biseksualizm. Coraz częściej pojawia się jednak pytanie, czy na tej liście powinien znaleźć się aseksualizm. Część naukowców przychyla się do takiego rozwiązanie. Zresztą również niektóre osoby aseksualne również. Jednak jeśli bliżej przyjrzeć się zagadnieniu, to raczej ciężko mówić tutaj o orientacji, jeśli dana osoba nie odczuwa potrzeb seksualnych wobec żadnej z płci. Natomiast z definicji orientacji seksualnej jasno wynika, że pociąg seksualny powinien być odczuwany przynajmniej do jednej płci. Jeżeli tego popędu płciowego nie ma, to nie ma też preferencji w stosunku do żadnej płci. Do tej pory nie uwzględniono aseksualizmu jako odrębnej orientacji.
Brak zainteresowania wobec osób płci przeciwnej, czyli objawy aseksualności
Osoby aseksualne najczęściej mówią, że odbywanie stosunków płciowych nie ma dla nich żadnego znaczenia. Jednak jest to bardzo ogólne określenie objawów aseksualizmu. Tak właściwie nie powinno też się używać stwierdzenia objawy aseksualności, ponieważ skoro nie jest to choroba, to nie można mówić o jej symptomach. W tym przypadku mowa jest raczej o cechach charakterystycznych dla osoby aseksualnej. Poza tym, że ludzi aseksualnych występuje brak pociągu seksualnego, to oni w ogóle się nim nie interesują. Seks nie wzbudza w nich żadnych emocji. Nawet najszczersze chęci partnera, czy też partnerki nie są w stanie się podniecić i wejść w stan pożądania. Zresztą nie osoby aseksualne nie czują potrzeby wchodzenia w bliskość cielesną. Z reguły niechętnie podchodzą do całowania, przytulania w sposób intymny, czułości i nagości z drugą osobą.
Czy osoba aseksualna może uprawiać seks?
Jak się okazuje, osoba aseksualna jak najbardziej jest zdolna do uprawiania seksu, ale zwyczajnie nie widzą takiej potrzeby. Dlatego najczęściej nawiązują relację opartą na emocjonalnej więzi. Nie można jednak zapominać też o drugiej stronie związku, która jeśli również nie jest aseksualna, to ma swoje potrzeby seksualne. W związku z tym, aseksualiści decydują się na kontakty seksualne dla dobra partnera. Z zasady to oni decydują, jak ma przebiegać zbliżenie i określają granice, których para nie może przekroczyć. Niestety nie jest to dla nich jednoznaczne z osiągnięciem satysfakcji.
Jakie są przyczyny aseksualizmu?
Aseksualizm powszechnie nazywany jest wrodzoną orientacją seksualną. Tak definiowane są osoby, które od najmłodszych lat nie wykazują żadnego zainteresowania seksem, a w życiu dorosłym nie chcą nawiązywać relacji erotycznej. Czasami zdarza się tak, że u danej osoby pojawia się tzw. aseksualizm nabyty. Z zasady występuje u osób, które były wychowywane bardzo rygorystycznie, a seks w domu był przedstawiany jako najgorsze zło. Na seksualizm nabyty narażone są też ofiary przemocy seksualnej (gwałt, pedofilia lub molestowanie). W tym momencie należy zaznaczyć, że obniżony popęd seksualny nie jest równoznaczny z aseksualizmem, ponieważ nie może obniżyć się coś, co nigdy się tak naprawdę nie pojawiło. W takiej sytuacji są to po prostu zaburzenia popędu płciowego.
Jakie są rodzaje aseksualizmu?
Pociąg seksualny, a raczej jego brak to jedna z najistotniejszych cech, która łączy osoby aseksualne. Jednak do tej pory wyodrębniono kilka rodzajów aseksualizmu podzielone na podstawie nawiązywanej relacji. Należą do nich:
- Aromantyczność. Brak zainteresowania jakimkolwiek związkiem, niezależnie od płci.
- Heteroromantyczność. Podejmowanie próby budowania związku z osobami płci przeciwnej.
- Homoromanyczność. Podejmowanie próby budowania związku z osobami tej samej płci.
- Biromantyczność. Podejmowanie próby budowania związku z osobami obu płci.
- Skolioromantyczność. Podejmowanie próby budowania związku z osobami o nieustalonej tożsamości płciowej.
Oddzielną grupę stanowią tzw. osoby demiseksualne. Cechuje je to, że mogą one odczuwać pociąg seksualny, ale wyłącznie w stosunku do osoby, z którą łączą je głębokie więzi. W takiej relacji istotne znaczenie ma bowiem bliskość, zaufanie i wzajemny szacunek. W przypadku takich osób seks z kimś nieznajomym jest po prostu niemożliwy.
Czy trwałe nieodczuwanie pociągu seksualnego może przeszkadzać w związku?
Jak widać powyżej, wiele osób aseksualnych stara się normalnie funkcjonować wśród społeczeństwa i tworzyć związki. Zresztą osoby aseksualne nie czują się gorsze. Dla nich to, że nie uprawiają seksu, jest zupełnie naturalne. Bardzo dużo osób aseksualnych potrzebuje obecności drugiego człowieka i zwykłej bliskości. Niestety nie każdy potrafi zrozumieć, czym jest aseksualizm, dlatego znalezienie partnera może być dość kłopotliwe. Mimo to dziś jest to znacznie łatwiejsze. Głównie ze względu na to, że osoby aseksualne są obecne w naszym życiu i same chcą pokazać, że mają takie prawa jak inni. Dla nich zbawienne okazały się media społecznościowe, gdzie mogą znaleźć wielu ludzi z tą samą przypadłością. Zresztą społeczność osób aseksualnych jest bardzo zżyta. Z chęcią dzielą się swoimi przeżyciami, czy doświadczeniami. Obecnie osoby aseksualne mogą też korzystać ze specjalnych portali randkowych lub stowarzyszeń, dzięki którym mogą znaleźć swoją drugą połówkę. Co ciekawe, spora część osób aseksualnych zastanawia się nad stworzeniem związku z osobą, która ma zwyczajny popęd seksualny. Jeśli taka osoba jest pewna, że nie była to decyzja podjęta pochopnie, nikt jej nie sugerował i jest gotowa na taki związek, to może jak najbardziej spróbować. Należy jednak pamiętać, że będzie musiała się pewnie wykazać na płaszczyźnie erotycznej, co będzie ogromnym wyzwaniem.
Czy satysfakcjonujące związki z osobą aseksualną są możliwe?
Osoby aseksualne jak najbardziej mogą tworzyć, szczęśliwe, trwałe i satysfakcjonujące związki. Z tym że osoba, która odczuwa popęd seksualny, musi zdawać sobie sprawę, na jakiego typu relację się decyduje. Nawet jeśli nie zostanie obarczona abstynencją seksualną, to raczej nie powinna liczyć na cielesne uniesienia każdego dnia. Jest to możliwe być może raz w miesiącu albo nawet rzadziej. Wszystko tak naprawdę zależy od osoby aseksualnej, która sama musi zdeklarować, czy dla satysfakcji partnera jest w ogóle w stanie uprawiać seks. Z drugiej strony osoby aseksualne to osoby romantyczne, dla których od współżycia znacznie ważniejsze są uczucia. Bardzo często tworzą więc związki romantyczne na podstawie głębokich więzi, wzajemnego szacunku i zaufania. W takich relacjach niezwykle ważna jest komunikacja i szczerość. Tylko dzięki nim można cokolwiek wypracować. W związkach „mieszanych” warto pomyśleć o terapii dla par, która pozwoli partnerom zrozumieć, na czym powinna opierać się ich relacja, i jak działać, aby związek był ostoją dla obu stron.
Osoby aseksualne często wiążą się też, z osobami o tej samej przypadłości. Mogłoby się wydawać, że jest to najlepsze rozwiązanie. W końcu obie strony nie potrzebują seksu, więc nie muszą obawiać się, że druga osoba będzie odczuwać frustrację z powodu braku seksu. Rzeczywiście takie związki są bardzo zgodne i często długotrwałe. Zwłaszcza że oboje partnerów rozumie, czym jest aseksualność.
Aseksualność – podsumowanie
Osoby aseksualne stanowią około 1% społeczności. Co powoduje, że znalezienie romantycznego związku jest bardzo trudne. Jednak bardzo ważne jest to, że wreszcie o aseksualność mówi się głośno i w końcu została zauważona. Wiele osób aseksualnych traktuje swoją przypadłość jako kolejną cechę charakteru. W sumie nie ma w tym nic dziwnego, skoro jakiś człowiek nie ma odwagi, to nazywa się go tchórzem. Skoro osoba aseksualna nie ma pociągu seksualnego, to można nazywać ją aseksualistą. Nie mniejsze znaczenie ma też to, że wśród pozostałych ludzi ciągle wzrasta świadomość społeczna. W tym przypadku dużą rolę odgrywają nie tylko media, ale też sama ciekawość. Masa osób stara się zrozumieć konkretną definicję i poznać szczegóły dotyczące danego tematu. Tym sposobem sięgają do różnych źródeł, pogłębiają swoją wiedzę i odkrywają, że w aseksualności nie ma nic, co wzbudzałoby sensację lub powód do szyderstw. Oczywiście nie dotyczy to wszystkich. Zawsze bowiem znajdzie się ktoś, kto wykaże się bezmyślnością i brakiem zrozumienia.
Po więcej informacji zapraszamy na naszą stronę główną: https://centrum-probalans.pl/