Zespół Aspergera diagnozowany jest jako zaburzenie rozwoju związane ze spektrum autyzmu, czyli autism spectrum disorder. Jego leczenie polega na zastosowaniu różnych terapii łączonych, połączonych z edukacją i treningami. Warto mieć na uwadze fakt, iż zespół Aspergera ze względu na swój charakter nie może zostać w pełni wyleczony, ponieważ nie jest on chorobą. Jednak wszelkie podejmowane działania i terapie pozwalają ułatwić życie oraz usprawnić kontakty międzyludzkie. Dzięki temu dzieci i osoby dorosłe mogą o wiele prościej odnaleźć się w społeczeństwie.
Zespół Aspergera- na czym polega?
Zespół Aspergera diagnozowany jest jako zaburzenie rozwojowe, które zaliczane jest do spektrum autyzmu. Nazwa tego zaburzenia wzięła się od nazwy lekarza Hansa Aspergera, który jako pierwszy opisał to zaburzenie. Jest ono traktowane jako lżejsza odmiana autyzmu, ponieważ w wielu aspektach znacznie go przypomina. Niemniej jednak nie ma tak mocnego natężenia sensorycznego, jak w przypadku autyzmu dziecięcego, co postaramy się bliżej przybliżyć.
Czym różni się Zespół Aspergera od autyzmu dziecięcego?
Zespół Aspergera od autyzmu odróżnia się przede wszystkim prawidłowym rozwojem intelektualnym, często wyższym od przyjętych norm. W przypadku autyzmu rozwój ten może odbiegać od ogólnie przyjętych ram. Dodatkowo w przypadku Zespołu Aspergera mamy tutaj do czynienia z prawidłowym rozwojem mowy i komunikacji niewerbalnej. Często początek wystąpienia zmian jest opóźniony a widoczne objawy pojawiają się dopiero około trzeciego roku życia dziecka, lub później. Dlatego też najczęściej schorzenie to jest stosunkowo trudne do zdiagnozowania, ponieważ małe dzieci nie przejawiają żadnych niepokojących aspektów a ich właściwe powiązanie również może być problematyczne, ponieważ najczęściej postrzegane jest jako złe lub nieprawidłowe zachowanie.
Zespół aspergera u dzieci
Dzieci z zespołem Aspergera rozwijają się w sposób ogólnie przyjęty za prawidłowy, bawią się z rówieśnikami, mówią płynnie oraz chętnie nawiązują relacje. Inaczej jest w przypadku autyzmu, który daje bardzo widoczne objawy rozwojowe, behawioralne i społeczne już przed ukończeniem pierwszego roku dziecka. Mamy wtedy do czynienia z autyzmem wczesnodziecięcym, które uniemożliwia prawidłowy rozwój i funkcjonowanie oraz powoduje zaburzenia mowy.
Niemniej jednak obydwa schorzenia mają cechy wspólne, do których z pewnością możemy zaliczyć:
- problemy w komunikacji społecznej i niewerbalnej,
- unikanie kontaktu wzrokowego,
- zaburzenia integracji sensorycznej,
- obsesyjne zainteresowania oraz zachowania kompulsywne,
- inne problemy w codziennym funkcjonowaniu.
Zespół Aspergera zdecydowanie częściej diagnozowany jest u chłopców, tak samo jak w przypadku autyzmu, choć zdarza się on również często u dziewczynek.
Nieleczony zespół Aspergera- co powoduje?
Często niezdiagnozowane osoby dorosłe z tym zaburzeniem uważane są za ekscentryczne oraz specyficzne, mające znaczne problemy z nawiązywaniem relacji. Jest to związane ze znacznym niezrozumieniem oraz brakiem relacji w kontaktach z rówieśnikami, co powoduje znaczne problemy oraz frustracje. Jest tak ponieważ nieleczony zespół Aspergera pogłębia dysfunkcje emocjonalne i psychologiczne, które mogą spowodować znaczne utrudnienia w prawidłowym funkcjonowaniu oraz być przyczyną problemów z aklimatyzacją. Można jednak widocznie zmniejszyć je lub ograniczyć, co znacznie ułatwi i usprawni codzienne funkcjonowanie.
W jaki sposób oraz kiedy najczęściej diagnozowany jest zespół Aspergera?
Choć zespół Aspergera może być zdiagnozowany w zasadzie w każdym wieku, to najczęściej jest on rozpoznawany w wieku przedszkolnym, w momencie gdy dziecko rozpoczyna pierwszą wczesną szkolną edukację. Niemniej jednak wystąpienie drobnych niepokojących zachowań nie jest jednoznaczne z postawieniem diagnozy. W przypadku jakichkolwiek problemów i czynników wskazujących na zaburzenie warto skontaktować się z odpowiednim specjalistą, takim jak psycholog dziecięcy lub terapeuta integracji sensorycznej, który pozwoli właściwie ocenić zachowanie dziecka. Zazwyczaj aż do 7 roku życia zachowanie dziecka budzi liczne wątpliwości u opiekunów, jednak najczęściej mają one charakter przejściowy i z czasem ustępują. Niemniej jednak warto brać pod uwagę wszelkie nieprawidłowości zaobserwowane przed nauczycieli i opiekunów szkolnych. Choć często już na początkowym etapie widoczne są zaburzenia umiejętności społecznych u dzieci, to jednak ich właściwą ocenę warto pozostawić specjalistom.
Zaburzenia mowy w przypadku dzieci
Na wczesnym etapie rozwoju widoczne zaburzenia mowy nie są brane pod uwagę podczas diagnozy, ponieważ dziecko z zespołem Aspergera rozwija się podobnie do rówieśników, dzięki czemu jego mowa oraz zdolności poznawcze są prawidłowe. Dlatego też wszelkie podejmowane działania są dopasowane do potrzeb oraz możliwości dzieci i młodzieży. Zajęcia podejmowane w terapii behawioralnej dotyczą szeroko pojętej integracji sensorycznej, kształtowania umiejętności społecznych czy komunikacyjnych. Jednakże niezwykle ważne jest wsparcie dziecka w codziennych trudnościach.
Jakie są przyczyny zespołu Aspergera?
Jednoznaczne przyczyny zespołu Aspergera nie są znane. Zaburzenie to ma wielopłaszczyznową przyczynę i choć nie jest chorobą dziedziczną to możemy mieć do czynienia ze skłonnościami do zaburzeń ze spektrum autyzmu. Możemy również wyróżnić czynniki mogące powodować występowanie tego schorzenia. Są to między innymi:
- czynniki genetyczne,
- uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego,
- infekcje mózgu,
- urazy okołoporodowe lub w okresie życia płodowego.
Jakie są objawy zespołu Aspergera?
Na ogół pierwsze czynniki mogące świadczyć o zespole Aspergera są mylnie odczytywane oraz przypisywane do trudnego charakteru i zachowania dziecka. Występują one najczęściej powyżej trzeciego roku życia, natomiast do tego czasu najczęściej rozwój dziecka jest w pełni prawidłowy.
Pierwsze symptomy, które powinny nas zaniepokoić to niechęć do przebywania w grupie z innymi dziećmi oraz włączania się w czynną zabawę z nimi. Nierzadko zaburzenia te przybierają na sile wraz z upływem czasu- i w wieku szkolnym zostają one prawidłowo zdiagnozowane. Prócz niechęci do podejmowania relacji społecznych z innymi ludźmi, do innych czynników związanych z tym zaburzeniem możemy zaliczyć:
- niechęć do jakichkolwiek zmian w otoczeniu,
- nerwowość i płaczliwość, niespokojne zachowanie,
- specyficzne zainteresowania dziecka oraz inne zaburzenia zachowania,
- brak podejmowania interakcji społecznych,
- reaktywne zaburzenie przywiązania,
- sztywna mowa, brak odczytywania sygnałów i komunikatów niewerbalnych,
- brak dostosowania się do obowiązujących zasad.
Dziecko z zespołem Aspergera najlepiej czuje się w swoim domu lub innym dobrze znanym sobie otoczeniu. Oprócz tego wyróżnić możemy problemy z mową, która jest niezwykle pedantyczna a dziecko ma problem z właściwym odczytaniem przenośni i żartów, ponieważ wszystko to odbiera dosłownie. Nie potrafi odczytać komunikatów niewerbalnych oraz unika kontaktu wzrokowego. Często jest wycofane i zachowuje odległość.
Jednak najbardziej charakterystyczne w tym przypadku jest obsesyjne zainteresowanie jednym wybranym tematem lub dziedziną, w której osoby te są wybitnie uzdolnione. Czasami występuje tutaj również wykonywanie mechanicznych zachowań lub zapamiętywanie sekwencji liczb, tras czy rozkładów. Dlatego też dziecko to najczęściej nie jest rozumiane przez rówieśników, co powoduje liczne frustracje z tym związane. Niemniej jednak właściwe zdiagnozowanie sedna problemu wymaga podjęcia odpowiedniej diagnozy oraz wdrożenia terapii.
Jak przebiega leczenie zespołu Aspergera?
Zespół Aspergera jest schorzeniem natury psychologicznej, nie jest więc chorobą umożliwiającą całkowite wyleczenie, więc jego leczenie obejmuje stosowanie odpowiednich terapii i metod, które mają za zadanie ograniczyć występowanie problemów z zachowaniem oraz zapewnić kształtowanie prawidłowego funkcjonowania w społeczeństwie. Po postawieniu prawidłowej diagnozy stosowane są różne metody leczenia, do których możemy zaliczyć:
- trening umiejętności społecznych,
- terapia integracji sensorycznej,
- terapia metodą kognitywną.
Mają one na celu poprawianie sfery komunikacji werbalnej i niewerbalnej, podejmowanie działań z zakresu integracji sensorycznej czy poprawę umiejętności społecznych.
W niektórych przypadkach konieczne jest zastosowanie farmakologii, czyli odpowiednich leków neuroleptycznych ale nie tylko. Jednakże ich stosowanie wymaga właściwego uzasadnienia i wykorzystania tylko pod nadzorem lekarza.
Choroba Aspergera u dzieci i młodzieży
Diagnoza zespołu Aspergera może być wystosowana w każdym wieku oraz różnych okolicznościach, o ile istnieją do tego widoczne przesłanki. Nie warto więc lekceważyć istotnych objawów zespołu Aspergera, ponieważ podjęcie właściwych działań może pomóc dziecku w prawidłowym funkcjonowaniu w społeczeństwie.
Zespół Aspergera charakteryzuje występowanie wielu problemów natury społecznej i sensorycznej, które wymagają podjęcia odpowiedniej terapii. To pozwoli dziecku na lepszy start oraz umiejętne radzenie sobie w życiu dorosłym. Choć jest ono łagodną odmianą autyzmu, nie warto jej pomijać. Osoby z zespołem Aspergera mogą żyć w sposób normalny, bez obaw o wykluczenie społeczne. Istotne jest podjęcie jednak właściwych działań, które pozwolą wyeliminować problemy społeczne i sensoryczne. Dzieci ze spektrum autystycznego mogą funkcjonować i rozwijać swoje pasje, o ile ktoś pomoże im zrozumieć swoje potrzeby.
Skorzystaj z pomocy specjalisty w swojej dzielnicy- https://centrum-probalans.pl/psycholog-targowek/
Zespół Aspergera- gdzie warto szukać pomocy?
Jeśli szukasz sprawdzonego ośrodka, który pozwoli właściwie zdiagnozować oraz podjąć odpowiednie leczenie Twojego dziecka, zapraszamy do podjęcia współpracy z naszym psychologiem w Centrum probalans zlokalizowanym w Warszawie. Zapewniamy najwyższą jakość realizacji usług oraz profesjonalną pomoc naszych wykwalifikowanych specjalistów. Zespół Aspergera to problem dotykający wielu dzieci i młodzieży w różnym wieku. Dlatego też niezbędne jest podjęcie odpowiedniej terapii oraz wykorzystania dostępnych środków.