Czym jest trauma?
W życiu dorosłym i nie tylko ludzie borykają się z wieloma problemami, które dotyczą najróżniejszych sfer. Doświadczenie nieprzyjemnych sytuacji, regularny stres lub uraz psychiczny może powodować traumę. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że nieuzasadnione lęki czy niekontrolowane napady złości są typowymi dla niej objawami, a umiejętność radzenia sobie z nimi stanowi duże wyzwanie.
Czym tak naprawdę jest to zjawisko? Jest to nic innego jak forma zaburzeń psychicznych, które charakteryzują się naturalną, określoną reakcją organizmu. Wydarzenia wywołujące traumę nazywane są mianem stresora, który będzie działał inaczej, w zależności od danej jednostki społecznej i jej indywidualnych predyspozycji. Przykładowo- osoby, które czują się dobrze podczas strzelaniny, nie powinny zostać ofiarami traumy. W przypadku ludzi bojących się jakichkolwiek strzałów, wzrasta ogromne ryzyko nabycia traumy, ponieważ w ich życiu pojawiła się stresor traumatyczny– sytuacja strasznie dotkliwa, przekraczająca spokojną, naturalną, codzienną sferę komfortu.
Najpopularniejsze stresory to sytuacje, w których osoba była poddana silnemu stresowi. Są to min:
• śmierć bliskiej osoby
• bycie ofiarą napadu, naocznym świadkiem wypadku
• zagrożenie życia
• zostanie ofiarą gwałtu, napaści seksualnej
Niektóre grupy zawodowe takie jak: strażacy, policjanci lub ratownicy są bardziej narażeni na wystąpienie traumy. Kontakt z wieloma ofiarami czy inne makabryczne widoki potrafią zapisać się w pamięci do końca życia. Jeśli zastanawiasz się nad pójściem do służby warto się odpowiednio przygotować, by zapobiec ewentualnemu wystąpieniu omawianego zjawiska.
Należy pamiętać, że każda z sytuacji traumatycznej może pojawić się dosłownie zawsze. Nikt nie wie, czy kiedykolwiek zetknie się ze stresorem i czy będzie borykać się z traumą. Dlatego w postawieniu owej diagnozy nie powinno wykluczać się nawet małych dzieci, które tak samo jak dorośli wymagają leczenia. Obniżony nastrój, długotrwale utrzymujący się stres, określone mechanizmy obronne, poczucie odcięcia czy odrętwienie psychiczne to jedne z wielu objawów jakich można zauważyć u dzieci i nastolatków, które miały kontakt z traumatycznym wydarzeniem. Odpowiednie leczenie może zminimalizować typowe objawy traumy, dać poczucie bezpieczeństwa i pomóc wrócić do poprzedniego funkcjonowania.
Jakie są objawy traumy?
Wiele osób nie jest świadomych, że są ofiarami traumy. Bagatelizują jakiekolwiek objawy i nie chcą szukać pomocy. Każdy z nich jest bardzo trudny ponieważ uniemożliwia normalne funkcjonowanie i nierzadko doprowadza do wykluczenia społecznego. Objawy stają się częścią życia osoby zmagającej się z traumą. Pojawiają się podczas przypominania sobie o danym stresorze, pojawienia się w określonym miejscu, w którym ten stresor się pojawił lub podczas kontaktu z osobami, które są kojarzone z tą sytuacją. Bardzo często nie da się pozbyć określonych myśli, wbrew przeciwnie- pojawiają się coraz częściej, w konsekwencji dochodzi do nasilenia objawów. Brak odpowiedniej reakcji, może doprowadzić do szeregu innych zaburzeń psychicznych np: nerwicy natręctw.
Najczęściej występujące typowe objawy traumy to:
• płacz– pojawia się w nieuzasadnionych momentach, osoba zmagająca się z traumą może reagować płaczem na codzienne sytuacje, płacz jest niepowściągliwy
• drżenie kończyn– pojawienie się drżenia dłoni lub stóp, którego nie można powstrzymać, objawy są typowe dla napadów lękowych będących konsekwencją traumy
• natrętne myśli– pojawiają się bardzo często, nie można ich wymazać, prowadzą do regularnego odtwarzania wydarzeń traumatycznych, stają się nieodłączną częścią każdego dnia
• zwiększone tętno i przyspieszony oddech
• niekontrolowane napady- są to napady najróżniejszych emocji-najczęściej złości, prowadzących do kłótni, również napady płaczu, lęku
• brak reakcji– charakteryzuje się obojętnością na określone sytuacje, osoba zmagająca się z traumą staje się wykluczona, a próby nawiązania kontaktu stają się coraz cięższe, brak koncentracji
• obniżenie nastroju, odczuwanie negatywnych emocji– towarzyszą bardzo często, osoby nie potrafią czerpać radości z życia społecznego, oddalają się od swoich bliskich, własne życie toczy się wyłącznie wokół smutku- takie objawy, bagatelizowane mogą prowadzić do depresji
• poczucie odizolowania, poczucie winy– osoby po traumie mogą chcieć być częściowo lub całkowicie odizolowane, czują realne zagrożenie w związku z zaistniałą sytuacją, można zauważyć unikanie określonych miejsc poprzez te osoby, pojawienie się uczucia winy, które jest całkowicie nieadekwatne do określonej sytuacji
• zachowania obsesyjno-kompulsywne– jest to nic innego jak powtarzanie określonych gestów lub wypowiedzi, które stają się codzienną obsesją, nie są w żaden sposób kontrolowane
Każdy z objawów może się nasilać, a poszczególne osoby są na to bardziej lub mniej narażone. Brak przebywania w miejscu związanym z wywołaniem sytuacji traumatycznej, chęć walki ze stresem pourazowym, chęć uzyskania pomocy to czynniki wyzwalające. Dzięki nim można wrócić do normalnego funkcjonowania i pokonać traumę.
Proces leczenia traumy
Trauma to zjawisko bardzo trudne. Objawy, które podczas niej występują są niezwykle ciężkie do leczenia. Osoby, po jakimkolwiek wydarzeniu traumatycznym powinny jak najszybciej udać się na psychoterapię. To dzięki niej silny uraz psychiczny może zostać całkowicie pokonany, a osoby po leczeniu traumy mają szansę na normalne życie.
Podczas wizyty z psychoterapeutą wydarzenie traumatyczne będzie dotkliwie omówione. Nie należy się tego obawiać. Umiejętność opowiedzenia o trudnym przeżyciu może wyzwolić wiele emocji, w konsekwencji przynosi to poczucie ulgi. Interpretacja zdarzenia oraz omówienie objawów pozwoli ocenić lekarzowi stan nasilenia traumy i zaproponować sposób leczenia. Eliminacja patologicznych schematów lub ich modyfikacja zapobiegnie dalszemu rozwijaniu się natrętnych myśli, uniemożliwiających funkcjonowanie.
Projekcja wydarzeń– Projekcja jest bardzo ciekawym elementem psychoterapii. Polega na dokładnym odtworzeniu traumatycznych wydarzeń. Bardzo często osoby chore potrafią winić się za określoną sytuację. Projekcja umożliwia wyeliminowanie patologicznych myśli, z którymi się utożsamiała. Ponowne doświadczenie traumy, przy jednoczesnym omówieniu określonych reakcji jest wbrew pozorom bardzo skuteczną metodą.
Leczenie traumy jest długim procesem. Pacjenci niejednokrotnie chcą zrezygnować z kolejnych wizyt ponieważ przywoływanie nieprzyjemnych sytuacji jest dla nich niekomfortowe. Ból który im towarzyszy i inne niezwykle trudne emocje nie są czymś przyjemnym. Odpowiednie wsparcie wśród rodziny oraz najbliższych jest bardzo istotnym aspektem. Ofiarowanie poczucia bezpieczeństwa, chęć rozmowy lub sama obecność drugiej osoby to bardzo ważny filar całej terapii.
Podczas leczenia warto zadbać o swój komfort psychiczny. Stres traumatyczny i inne zaburzenia można wyeliminować samodzielnie podczas braku kontaktu z osobami przypominającymi o traumie, nieodwiedzania miejsca, w którym pojawił się stresor, a nawet wyprowadzka do innego miejsca. Bardzo często nowa okolica staje się receptą na nowe, spokojne życie.
Jeśli szukasz specjalisty psychoterapeuty lub psychologa w dzielnicy Bielany kliknij w link- https://centrum-probalans.pl/psycholog-warszawa-bielany/
Trauma z dzieciństwa- czy zostaje na całe życie?
W dzisiejszych czasach coraz więcej osób zaczęło odważnie mówić o traumach z dzieciństwa. Wiele lat temu bagatelizowano takie problemy, uważano, że dzieci są rozpieszczone, powinny nienagannie słuchać się opiekunów prawnych. Niestety większość młodych osób, podczas okresu dorastania zaczęło dostrzegać u siebie wiele problemów, niekontrolowanych reakcji. Dzięki możliwości skorzystania z psychoterapii zostali uświadomieni, że zmagają się z nieprzepracowanym stresem pourazowym wywołanym traumą. Rodzice, zazwyczaj chcą dla swoich dzieci jak najlepiej. Niestety patologiczne schematy zostały przekazywane z pokolenia na pokolenie i tak dochodziło do pojawiania się najróżniejszych traum w rodzinie.
Do najpopularniejszych reakcji wywołujących traumę u dzieci jest:
• regularna krytyka– porównywanie dziecka do innych rówieśników, niezadowolenie z ocen przez rodzica pomimo wysiłku dziecka i chęci do nauki, nieudzielenie wsparcia dziecku, poniżanie
• manipulowanie– zjawisko jest bardzo popularne, szantażowanie dziecka i manipulacja może sprawić, że dziecko nie jest odpowiednio dowartościowane
• zawstydzanie dziecka- naśmiewanie się z dziecka, traktowanie go jako obiekt drwin
• obwinianie dziecka za swoje problemy– używanie sformułowań: „gdyby nie ty”, „jakby ciebie nie było”, obwinianie dziecka za swoje niepowodzenia
Dzieci potrzebują dużego wsparcia podczas rozwoju, na każdym jego etapie
Brak empatii, miłości czy zrozumienia mogą przerodzić się w najróżniejsze traumy. Wyjątkowa wrażliwość dzieci wymaga poświęcenia wśród rodziców. Traumatyczne wydarzenia w przyszłości mogą objawiać się wieloma czynnikami, za które potomki są obwiniane. Rodzice nie potrafią zauważyć w sobie winy, a konsekwencje traumy przerzucają całkowicie na winę dziecka. Prawdopodobieństwo zetknięcia się z prawdą wywołuje u opiekunów lęk i strach. Dzieci zazwyczaj nie są gotowe na samodzielną wizytę z psychoterapeutą. W apogeum narastających objawów pojawiają się myśli samobójcze.
Nie wahaj się skorzystać z pomocy psychologa dziecięcego w Centrum probalans.
Intensywność objawów traumy można zauważyć na wczesnym etapie. Odpowiedni kontakt z dzieckiem i rozmowa pozwolą Ci dowiedzieć się znacznie więcej niż jesteś w stanie przypuszczać. Przeżycie traumy jest zjawiskiem bardzo trudnym, dlatego warto świadomie podjąć decyzję o posiadaniu dziecka by być dobrym, kochającym i wspierającym rodzicem.
Kiedy zwrócić się po pomoc do psychoterapeuty?
W każdym momencie możesz zwrócić się o pomoc do psychoterapeuty. Jeśli wydarzenie, które wywołało w Twoim życiu traumę zdarzyło się wiele lat temu, w dniu dzisiejszym jest odpowiedni moment na to by ją przepracować. Jeśli jesteś w pełni gotowy/a na to by stawić czoła swoim problemom, które uniemożliwiają normalne funkcjonowanie zapraszamy do Centrum probalans. Nasi specjaliści bardzo chętnie pomogą Ci przejść przez trudne emocje, byś miał możliwość powrotu do codzienności i nauczył się żyć na nowo.