Ekstrawertyk – co to za typ osobowości?

Psychologia jest szeroką dziedziną medyczną, która zajmuje się poznawaniem psychiki człowieka. Jednym z zagadnień podlegającym badaniom psychologicznym jest osobowość jednostek żyjących w społeczeństwie, która wpływa na codzienne zachowania oraz decyzje podejmowane w życiu osobistym. Jednym z typów osobowości jest ekstrawertyk, który zgodnie z definicją jest całkowitym przeciwieństwem introwertyka. Ekstrawertyczny typ osobowości charakteryzuje się otwartością na świat oraz czerpaniem energii życiowej z przebywania z innymi ludźmi. Osoby ekstrawertyczne wyróżniają się posiadaniem cech osobowości, które ułatwiają nawiązywanie nowych znajomości, a także umożliwiają ich utrzymanie na długi okres życia. Jakie są cechy ekstrawertyka? Co warto wiedzieć o tym typie osobowości?

Ekstrawertyk – podstawowe informacji o tym typie osobowości

Osobowość jest szerokim zagadnieniem, które wciąż jest obiektem badań środowiska psychologicznego oraz psychiatrycznego. Pierwszym specjalistą, który rozpoczął zaznajamianie się i rozpoznawaniem różnych typów osobowości był psychiatra Carl Gustav Jung. Carl Gustav Jung w swoich badaniach kładł duży nacisk na znaczenie wpływu cech osobowości na zachowanie jednostek na każdej płaszczyźnie życia.

Osobowość, zgodnie z definicją określa stały zestaw różnych cech osobowości, czynników wewnętrznych oraz zdolności psychologicznych, które wpływają na zachowanie i postępowanie człowieka. Osobowość w dużej mierze decyduje również o tym, jak człowiek reaguje na otoczenie oraz odpowiada na nowe doświadczenia życiowe. Obecnie psychologia wyróżnia trzy typy osobowości: ekstrawertyk, introwertyk oraz ambiwertyk.

Kim jest ekstrawertyk?

Ekstrawertyk, jako określenie jednego z typów osobowości został wprowadzony do psychologii oraz psychiatrii przez Carla Gustava Junga w jego publikacji pod tytułem „Typy psychologiczne”. Zgodnie z najnowszą wiedzą, objawiający się u jednostki ekstrawertyzm jest składową wielu różnych cech osobowości i charakteru. Niemniej jednak, wszystkie cechy ekstrawertyka obejmują ponadprzeciętną aktywność na różnych płaszczyznach, zwłaszcza osobistej i zawodowej.

Cechy ekstrawertyka – czym charakteryzuje się ten typ osobowości?

Ekstrawertyk jest typem osobowości, który prowadzi intensywny tryb życia. Osoba ekstrawertyczna jest żywiołowa i otwarta w życiu osobistym, a dodatkowo naturalnie i optymistycznie nastawiona do otaczającego świata. To typ osobowości, który doskonale sprawdza się na stanowiskach kierowniczych, a cechy ekstrawertyka bez wątpienia wpływają na jego dynamikę postępowania oraz działania na niemal każdej płaszczyźnie.

Cechy ekstrawertyka, które decydują o jego zachowaniu i codziennym funkcjonowaniu to:

• otwartość w kontaktach zawodowych, posiadanie cechy przywódczych, naturalne bycie liderem grupy oraz doskonałe wykonywanie obowiązków osoby na stanowiskach kierowniczych,
• szybkie wypowiadanie się głośnym tonem, co prowadzi do gubienia wątku wypowiedzi i bycia w centrum uwagi innych jednostek,
• brak stresu czy niepewności przez wystąpieniami publicznymi, które naturalnie krępują introwertyka,
• swobodne utrzymywanie podczas rozmowy, łatwość w nawiązywaniu nowych znajomości,
• dobra pamięć krótkotrwała, kłopoty z długotrwałym zapamiętywaniem twarzy innych osób oraz ich wypowiedzi,
• bycie duszą towarzystwa, brak kłopotów z byciem w centrum uwagi nawet nowo poznanych osób,
• są pewni siebie, zdecydowani, świadomi swoich cech osobowości o charakterze dominującym i przywódczym,
• osiąganie wyższych i lepszych wyników w nauczaniu na poziomie podstawowych niż w przypadku introwertyka,
• obawa przed samotnością i brakiem możliwości przebywania z innymi ludźmi, nawet nieznajomymi,
• brak obawy przed ryzykiem związanym z uprawianą pasją lub hobby
• zdolność do podejmowania ryzykownych decyzji, często na krawędzi troski o zdrowie fizyczne i ogólna kondycję organizmu,
• brak predyspozycji do bycia dobrym słuchaczem, raczej wykazywanie braku chęci do pochłaniania uczuć i wypowiedzi innych osób,
• wzrost wydajności pracy zawodowej podczas otrzymywania pochwał i nagród,
• impulsywne działanie, brak wykonywania przemyślanych kroków codziennych zadaniach,
• czerpanie energii z możliwości przebywania z innymi ludźmi oraz szybkiego tempa życia oraz aktywności sportowej,
• brak zdolności do ciągłego kontrolowania własnego zachowania i emocji, nagłe sytuacje mogą prowadzić do wybuchu gniewu u ekstrawertyka lub też histerii płaczu,
• wykazywanie dużej ilości energii nie do poskromienia, bycie w ciągłym ruchu, co ekstrawertycy często zamieniają na aktywność sportową,
• zdolność do szybkiego pozyskiwania nowych znajomych i rozpoznawalności w grupie,
• odczuwanie dyskomfortu i niepokoju w przypadku przedłużającego się odpoczynku i braku zajęcia.

Ekstrawertyk jest pewną siebie, otwartą osobą, która jest lubiana i wszechobecna w grupie. Dodatkowo wyróżnia się pewnością siebie i nieustanną chęcią przebywania z innymi osobami. Niemniej jednak, natłok spraw i zajęć może doprowadzić do wypalenia zawodowego czy tak zwanego zmęczenia psychicznego u ekstrawertyków, które w skrajnych wypadkach wymaga zasięgnięcia porady lekarskiej.

Wady ekstrawertyków – na co powinny uważać osoby ekstrawertyczne?

Ekstrawertyk i introwertyk są dwoma skrajnie różnymi typami osobowości. Mimo tego faktu, ekstrawertyk i introwertyk bez wątpienia narażony jest na poddanie się skrajnym cechom swojego charakteru, które rozwijane i pielęgnowane mogą prowadzić do zaburzenia osobowości. Ekstrawertycy z reguły są lubiani i podziwiani przez inne jednostki funkcjonujące w społeczeństwie za pewność siebie, zdolności przywódcze czy też otwartość na nowe doświadczenia. Dodatkową zaletą, którą obdarzeni są ekstrawertycy jest umiejętność bezproblemowego nawiązywania nowych znajomości, a także możliwość utrzymywania długotrwałych relacji prywatnych i zawodowych.

Warto jednak zaznaczyć, że ekstrawertycy nie są pozbawieni wad, które mogą utrudniać codzienne przebywanie w społeczeństwie. Do niekorzystnych cech charakteru ekstrawertyków należy brak zdolności do bycia dobrym słuchaczem w stosunku do wysoko rozwiniętych umiejętności uzewnętrzniania się przed innymi ze swoich emocji, przemyśleń oraz problemów. Takie działanie w nadużyciu może przytłoczyć najbliższych znajomych i przyjaciół, którzy mogą zacząć odczuwać brak zrozumienia i chęci przyjaźni. Ekstrawertycy często przerywają wypowiedzi innych osób, tym samym uznając je za mało ważne, co przekłada się na niechęć ludzi do długotrwałych rozmów z nimi.

Ekstrawertyk, z uwagi na natłok obowiązków oraz spraw do załatwienia może niespodziewanie, bez wcześniejszych symptomów, doświadczyć głębokiego uczucia smutku, stanu depresyjnego lub silnego przemęczenia. Taki stan i odczucia są jedynie krótkotrwałym zjawiskiem, które zwykle występuje bardzo nieregularnie i w dużych odstępach czasowych. Warto wiedzieć, że ekstrawertyk – mężczyzna znacznie częściej niż introwertyk doświadcza kryzysu wieku średniego. Jest to związane z długotrwałym, specyficznym obciążeniem ustroju licznymi wymaganiami, z którymi organizm w pewnym momencie przestaje sobie radzić.

Możliwości pracy dla ekstrawertyków – co warto wiedzieć?

Miejsce wykonywania pracy zawodowej, zaraz po własnym domu jest destynacją, w której człowiek spędza duża część swojego czasu. Podstawą czerpania z niej korzyści i satysfakcji jest dobór obowiązków oraz stanowiska nie tylko do posiadanych kwalifikacji, ale przede wszystkim indywidualnych cech osobowości. Psycholodzy bardzo często obserwują ciekawą zależność między posiadanymi kwalifikacjami przez daną osobę, które poprzez niedopasowanie do typu osobowości przekładają się na brak satysfakcji z pracy i odczuwanie frustracji i przygnębienia.

Ekstrawertycy, tak samo jak introwertycy przez wybraniem ścieżki zawodowej powinni zgłębić wiedzę na temat polecanych dla siebie zawodów. Jeśli jesteś ekstrawertykiem, idealnym stanowiskiem pracy okaże się:

• dziennikarz, rzecznik prasowy, pracownik HR,
• doradca klienta oraz finansowy, menedżer, coach,
• praca na stanowisku kierowniczym.

Ekstrawertyk – kiedy warto szukać pomocy psychologa?

Ekstrawertycy i introwertycy, bez względu na posiadany typ osobowości mogą być szczęśliwymi i spełnionymi osobami. Pielęgnowanie oraz docenianie osobistych cech charakteru, a także dopasowanie pracy zawodowej oraz interakcji z ludźmi do własnych możliwości i predyspozycji daje szanse na prowadzenie wartościowego życia zawodowego oraz osobistego.

Decyzja dotycząca leczenia należy zostać podjęta w sytuacjach, w których cechy ekstrawertyczne prowadzą do zakłócenia życia oraz uniemożliwienia normalnego funkcjonowania w społeczeństwie. Warto podjąć decyzję o konsultacji psychologicznej lub psychiatrycznej, gdy:

• dana osoba poczuje, że ekstrawertyczne zachowanie sprawia kłopot i utrudnia życie,
• dochodzi do zaniedbywania obowiązków w pracy, ponieważ chęć wyjść z innymi ludźmi na spotkanie lub imprezę jest silniejsze niż poczucie obowiązku,
• nie pojawia się zdolność do nawiązania stałej relacji partnerskiej lub przyjacielskiej, z uwagi na odczuwanie ciągłej chęci do zmian w życiu,
• osoba podejmuje nieprzemyślane działania oraz wykonuje ryzykowne pasje, bez brania pod uwagi stanu swojego organizmu i zdrowia fizycznego,
• osoby najbliższe odczuwają brak więzi z ekstrawertykiem oraz zbyt małą ilość czasu spędzaną razem.

Niekiedy bycie osobą ekstrawertyczną i wykazywanie takiego zachowania jest jedynie złudną grą pozorów, która w rzeczywistości nie współgra z prawdziwymi potrzebami i typem osobowości jednostki. W takiej sytuacji warto podjąć decyzję o konsultacji lekarskiej w specjalistycznej placówce. Jednym z rekomendowanych miejsc jest Centrum probalans, które oferuje psychologiczną pomoc w poznaniu swoich zaburzeń oraz rozwiązywaniu problemów.